Obstructieve slaapapneus

Wat is deze aandoening?

Obstructieve slaapapneus (OSA) betekenen ademhalingsproblemen tijdens de slaap, waarbij de ademhaling moeizaam gaat of zelfs tijdelijk stopt, met name als uw kind op de rug ligt. Typische kenmerken waaraan obstructieve slaapapneus te herkennen zijn, is de combinatie van snurken, moeite doen om te ademen of tijdelijk stoppen met ademen tijdens de slaap. Dit gaat vaak gepaard met heftig transpireren, onrustige slaap of bedplassen. Overdag kan er sprake zijn van vermoeidheid en verminderde schoolprestaties doordat het slaappatroon verstoord is. De klachten kunnen toenemen tijdens een periode van verkoudheid.

Wilt u meer informatie over deze aandoening, kijkt u dan op:

• Laposa.
• Stichting hoofdzaak.

Hoe vaak komt het voor?

Bij craniosynostosesyndromen heeft 70% van de kinderen OSA. Met name apert- en crouzonkinderen hebben de ernstigere vormen van OSA.

Bij het treacher collinssyndroom is het ongeveer even vaak.

Bij craniofaciale microsomie is het risico lager en de OSA meestal minder ernstig.

Bij het robinsyndroom hebben alle kinderen OSA, variërend van mild tot ernstig.

Behalve obstructief slaapapneu komt ook centraal slaapapneu voor. Dan betreft het ademhalingsproblemen die veroorzaakt zijn door een hersenafwijking. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij afwijkingen rondom de hersenstam en het achterhoofdsgat. Als een slaapstudie wijst op centraal slaapapneu, dan maken we een MRI van de hersenen en nek.

OSA ontstaan door een vernauwing van de luchtweg. Tijdens slapen in rugligging zakt de tong naar achteren, waardoor er nog minder ruimte is.

Bij het syndroom van Crouzon of Apert is de slechte groei van de boven- en onderkaak de oorzaak.

Bij Treacher Collins, craniofaciale microsomie en het syndroom van Robin is de oorzaak de korte onderkaak.

Grote neus- en keelamandelen kunnen de luchtweg verder vernauwen.

De klachten beginnen meestal in het eerste levensjaar. De klachten beginnen meestal in het eerste levensjaar. Met een slaapstudie stellen we de aanwezigheid en ernst van OSA vast. Slapen in zijligging of buikligging kan de ademhaling makkelijker maken. Zonder behandeling kan OSA leiden tot laag gewicht, concentratieverlies en slechtere schoolprestaties, luchtweginfecties, achterblijven in groei, grotere belasting van het hart en verhoogde hersendruk.

Drie vragen om OSA te herkennen:

• Heeft uw kind moeilijkheden met ademen tijdens de slaap (doet uw kind zichtbaar moeite om adem te halen)?
• Stopt uw kind wel eens met ademen tijdens de slaap?
• Snurkt uw kind?

De slaapmeting kan thuis of in het ziekenhuis plaatsvinden. We stemmen de behandeling af op de oorzaak van de OSA.

Operaties

• Adenotonsillectomie
• Gezichtsoperatie
• Onderkaakoperatie

Onderzoeken

• CT-angioscan schedel
• MRI hersenen
• Oogonderzoek
• Slaapmeting

• De plastisch chirurg, kaakchirurg en neurochirurg opereren uw kind en verrichten de controles op het spreekuur.
• De verpleegkundig specialist begeleidt uw kind en u en is uw vaste aanspreekpunt.
• De kno-arts doet luchtwegonderzoek.
• De anesthesist bereidt de operatie voor.