Multipel myeloom

Beenmerg bevindt zich in het binnenste van de holle beenderen, met name in het bekken, het borstbeen, de ribben en ruggenwervels. In het beenmerg vindt de aanmaak van bloedcellen plaats. Alle verschillende bloedcellen (rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes) worden gevormd vanuit de stamcel.

De witte bloedcellen zijn verder onder te verdelen in verschillende soorten afweercellen. De belangrijkste zijn T- en B-lymfocyten. Uit B-lymfocyten ontstaan plasmacellen, welke op hun beurt elk hun eigen antistof produceren (immunoglobulinen). Door een DNA-fout kunnen plasmacellen kwaadaardig worden en gaan ‘woekeren’. Er wordt dan nog maar 1 type antistof aangemaakt, dit noemen we ook wel monoclonaal of m-proteïne. De aanmaak van normale bloedcellen wordt verstoord.

Op de volgende sites vindt u meer uitgebreide informatie over Multiple myeloom:

• Hematon, de nederlandse vereniging voor hematologie patiënten
• Hematologie Nederland, Nederlandse vereniging voor Hematologie
• KWF
• Kanker.nl
• In dit fimpje wordt uitgelegd hoe Multiple Myeloom wordt behandeld.

Hoe vaak komt het voor?

Ongeveer 1.100 mensen krijgen per jaar de diagnose. De gemiddelde leeftijd bij diagnose ligt op 70 jaar. De ziekte komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.

Bron: Integraal Kanker Centrum Nederland (IKNL)

Multipel myeloom kan worden ingedeeld in verschillende soorten risicogroepen en voorstadia. Door middel van bloedonderzoek, urine onderzoek, beenmergonderzoek en radiologisch onderzoek wordt bepaald in welke risicogroep u zit en in welk stadium.

Niet altijd is behandeling direct nodig. Of behandeling nodig is wordt bepaald aan de hand van criteria die hiervoor gelden. Uw behandelend hematoloog bespreekt dit met u.

Het is niet bekend hoe een multipel myeloom ontstaat of welke factoren van invloed kunnen zijn op het ontstaan van deze ziekte. Wel is bekend dat kwaadaardige plasmacellen al jaren zonder verschijnselen aanwezig kunnen zijn en waarbij ook het zogenaamde m-proteine aanweizg is. Dit noemen we MGUS. Per jaar ontwikkelt circa 1% van patiënten met MGUS een multipel myeloom.

• Door de woekering van kwaadaardige plasmacellen kunnen botten in het gehele lichaam worden aangetast. Hierbij bestaat een kans op wervelinzakkingen of spontane botbreuken met pijnklachten als gevolg.
• Bij botafbraak door de kwaadaardige cellen komt calcium vrij wat ervoor zorgt dat het kalkgehalte in het bloed te hoog wordt (hypercalciëmie). Dit kan ervoor zorgen dat de nierfunctie verstoord raakt. Veel dorst hebben en veel moeten plassen met soms ook obstipatie zijn klachten die hierbij passen. De nierfunctie kan ook achteruitgaan door neerslaan van de kwaadaardige eiwitten in de nieren.
• Door verdringing in het beenmerg kan een tekort aan rode bloedcellen (bloedarmoede) en bloedplaatjes ontstaan. Klachten hiervan kunnen zijn: vermoeidheid, duizeligheid en bloedingen kunnen ontstaan.
• Terugkerende infecties kunnen voorkomen doordat de normale afweercellen in het bloed worden verdrongen.

Om de diagnose te kunnen stellen worden de volgende onderzoeken verricht:

• Gesprek met u (anamnese)
• Lichamelijk onderzoek
• Bloedonderzoek
• Urine onderzoek (24 uur urine verzamelen)
• Beenmergonderzoek
• Radiologisch onderzoek, door middel van een CT scan van de botten

Beenmergpunctie

De behandeling van multipel myeloom bestaat uit chemotherapie of doelgerichte therapie. Afhankelijk van uw leeftijd en conditie kan ook een autologe stamceltransplantatie gegeven worden.

Autologe stamceltransplantatie

Tijdens de behandeling heeft u te maken met een internist-hematoloog en verpleegkundig specialist.

Het kan zijn dat uw specialist u naar de polikliniek hemaferese verwijst voor een behandeling. Hier vindt u meer informatie over deze polikliniek en wat daar gedaan wordt.