Epileptische aanval

Bij een epileptische aanval is er sprake van ‘kortsluiting’ in de hersenen. Een status epilepticus is een epileptische aanval die niet vanzelf overgaat, maar langer dan 5 minuten duurt. Ook korte aanvallen achter elkaar, waarbij iemand tussendoor niet wakker wordt, noemen we een status epilepticus.

Hoe vaak komt het voor?

Een status epilepticus komt bij 10 - 38 per 100.000 kinderen voor. Van ongeveer 8 - 10% van de kinderen met epilepsie is de eerste aanval een status epilepticus.

Van alle kinderen met epilepsie maakt 10 - 25% tijdens de duur van de epilepsie eenmaal of vaker een status epilepticus door.

Wilt u meer informatie over deze aandoening, kijkt u dan op:

• Kinderneurologie.

Een status epilepticus kan een eerste uiting zijn van epilepsie. Ook kan het voorkomen wanneer een kind al epilepsie heeft. Soms spontaan, zonder duidelijke reden. Soms wordt een status epilepticus uitgelokt door het niet innemen van medicatie tegen epilepsie, of door ziek zijn.

Een status epilepticus kan ook worden veroorzaakt door andere oorzaken bij kinderen die niet bekend zijn met epilepsie, zoals hersenvliesontsteking of koorts.

Een status epilepticus kan er op verschillende manieren uitzien. Vaak is een kind niet wakker en schokken armen en benen. Het kan ook erg subtiel zijn. Dan zijn er bijvoorbeeld alleen kleine schokjes van de ogen.

Het kan ook zijn dat een kind wel wakker is, maar schokken heeft aan één kant van het lichaam.

Wanneer een kind een status epilepticus heeft, doen wij onderzoek naar de mogelijke oorzaak. Dit kan betekenen dat we bloedonderzoek moeten. Soms is het nodig dat we een scan maken (MRI-scan of CT-scan) of een hersenfilmpje (EEG). Een enkele keer doen we ook een ruggenprik.

Wanneer een kind met een status epilepticus in het ziekenhuis komt, is het belangrijk dat hij stabiel is. Dat wil zeggen: dat we de ademhaling, hartslag en bloeddruk goed in de gaten houden. Soms is het nodig een kind te beademen als hij dit zelf niet goed kan.
We geven medicijnen om de epileptische aanval te stoppen en om een volgende te voorkomen. Soms zijn er meerdere medicijnen nodig. Afhankelijk van de oorzaak zijn er nog andere medicijnen nodig, zoals antibiotica bij een hersenvliesontsteking.

Tijdens de opname krijgt uw kind te maken met de kinderarts-intensivisten van de Intensive Care kinderen en met de kinderarts-neuroloog.