Primaire myelofibrose

Als er teveel bloedplaatjes en/of witte bloedcellen in het bloed zitten, is de kans op het krijgen van bloedpropjes (trombose en/of longembolieën) vergroot. Bij extreem hoge waardes van de bloedplaatjes is er juist een verhoogde kans op het krijgen van bloedingen. Uiteindelijk zal de bloedcelvorming door de fibrose niet goed meer in het beenmerg kunnen plaats vinden en naar de milt gaan die daardoor opgezet raakt. De bloedwaardes worden dan vaak juist te laag in plaats van te hoog.

Meer informatie over deze aandoening treft u hier op de site van Stichting MPN.

Veelgehoorde klachten zijn bijvoorbeeld:

• Vermoeidheid.
• Jeuk.
• Concentratiestoornissen.
• Hoofdpijn.
• Nachtzweten.
• Klachten van spieren/botten.
• Bloedingen.
• Klachten van een grote milt.

In een gevorderd stadium is de kans op het krijgen van leukemie verhoogd.

Om de diagnose Primaire Myelofibrose te kunnen stellen, zijn de volgende onderzoeken nodig:

• Het uitvragen van klachten
• Lichamelijk onderzoek en
• Bloedonderzoek.

Daarnaast is het nodig om beenmergonderzoek te doen. Soms is het ook nodig om een echo van de milt te maken.

Bij deze aandoening krijgt u te maken met een internist-hematoloog.

Afhankelijk van de klachten en complicaties kan het nodig zijn om ook de neuroloog of cardioloog bij de begeleiding te betrekken.