Non-Hodgkin lymfoom (NHL)

Een non-Hodgkin lymfoom is een kwaadaardige aandoening die ontstaat in het lymfesysteem.

Meestal is dit in een lymfeklier of in het beenmerg. Soms wordt de ziekte ontdekt doordat een vergrote lymfeklier wordt gevoeld. Bij ziekte in het beenmerg kunnen soms de cellen die normaal in het beenmerg groeien dit niet meer goed doen. Daardoor kan bloedarmoede ontstaan, of komen er te weinig witte bloedcellen of bloedplaatjes in het bloed. Dit kan leiden tot infecties of een bloedingsneiging. Algemene klachten die kunnen voorkomen zijn koorts, heftig nachtzweten of gewichtsverlies. Cellen uit lymfklieren, lymfocyten genoemd, verplaatsen zich met het bloed door het hele lichaam en kunnen zich zo naar milt, lever en andere organen verspreiden.

Wilt u uitgebreidere informatie over non-Hodgkin lymfoom, raadpleeg dan de volgende websites:

Hematon, landelijke vereniging voor hematologie patiënten en/of

Hematologie Nederland

Hoe vaak komt het voor?

Elk jaar krijgen 2.500-.3000 mensen de diagnose non-Hodgkinlymfoom.

Een non-Hodgkinlymfoom kan op iedere leeftijd voorkomen, echter de meeste patiënten zijn ouder dan 60 jaar. Gemiddeld komt de ziekte iets vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.

Bron: Integraal Kankercentrum Nederland (IKNL).

Nadat het non-Hodgkin lymfoom is vastgesteld worden er verschillende onderzoeken gedaan om na te gaan in welk stadium de ziekte zich bevindt en welk risicoprofiel de ziekte heeft.
De behandeling die door de hematoloog wordt voorgeschreven hangt vervolgens af van verschillende factoren:

• het type NHL; er zijn veel verschillende vormen NHL bekend. Grofweg kunnen ze worden ingedeeld in agressieve en niet agressieve (indolente) NHL
• de plaats van waar het NHL is ontstaan
• het stadium van de ziekte (de uitgebreidheid in het lichaam)
• het risicoprofiel van de patiënt. Een hoger risico staat voor een grotere kans op snellere terugkeer van de ziekte na behandeling
• leeftijd en algehele conditie van de patiënt

De meeste patiënten met een non-Hodgkin lymfoom hebben het type: ‘diffuus grootcellig B-cel lymfoom’. Dit is een sneller groeiend type lymfoom, agressief, dat altijd behandeld moet worden.
Een tweede, veel voorkomend type, is het folliculair lymfoom. Dit is een niet-agressief, indolent type, waar soms geen behandeling voor nodig is.

Het is onbekend waardoor het non-Hodgkin lymfoom ontstaat. Wel is bekend dat er een licht verhoogde kans is op het krijgen van een non-Hodgkin lymfoom bij mensen met een sterk verminderde weerstand, zoals bijvoorbeeld bij HIV-infecties of mensen die een orgaantransplantatie hebben ondergaan

Niet iedereen die de diagnose non-Hodgkin lymfoom krijgt heeft symptomen. Het kan zijn dat de ziekte bij toeval ontdekt wordt. De symptomen die het meest voorkomen zijn:

• vergrootte en gezwollen lymfeklieren
• gewichtsverlies
• minder of verdwenen eetlust
• koorts
• nachtzweten
• plaatselijke klachten afhankelijk van waar de ziekte zich bevindt

Om de diagnose te stellen worden de volgende onderzoeken gedaan:

• Bloedonderzoek
• Een lymfeklier wordt verwijderd door de chirurg of er wordt een biopt uit genomen
• Beenmergbiopt
• Radiologisch onderzoek door middel van (PET)-CT scan

Beenmergpunctie

Autologe stamceltransplantatie

CAR T-celtherapie

Intensieve chemotherapie

Gedurende de behandeling krijgt u te maken met:

• Een internist-hematoloog
• Op indicatie ziet u de neuroloog (bij aantasting van de hersenen of zenuwen)
• Op indicatie ziet u de androloog (invriezen van sperma)
• Op indicatie ziet u de gynaecoloog (advies ten aanzien van vruchtbaarheid)
• Verpleegkundigen

Bij de behandeling van deze aandoening kunt u te maken krijgen met o.a.: