Naar topnavigatiemenu Naar hoofdnavigatiemenu Naar hoofdinhoud
bandage
Aandoening

Laryngotracheale cleft

Larynxspleet

Bij een laryngotracheale cleft is er aan de achterzijde van de stembanden een spleetvormige verbinding tussen de slokdarm en de luchtpijp.

Laryngotracheale cleft: over deze aandoening

Wat is een laryngotracheale cleft?

Wat is deze aandoening?

Normaal gesproken zorgt het strottenhoofd (larynx) ervoor dat doorgeslikt eten en drinken direct in de slokdarm terechtkomt en niet in de luchtpijp. 

Bij een larynx cleft zit er een spleetvormige opening in de afscheiding van luchtpijp en slokdarm. Deze spleet vormt een verbinding tussen de luchtpijp en de slokdarm. Voedsel vanuit de slokdarm kan daardoor makkelijk in de luchtwegen en longen terechtkomen.

Hoe vaak komt het voor?

Een larynx cleft is zeldzaam: het komt bij een op de tienduizend tot twintigduizend geboortes voor.

Soorten

Een larynx cleft is onder te verdelen in vier types, afhankelijk van tot hoe ver in de luchtpijp de cleft reikt.

  • Type 1 reikt tot net onder de stemplooien.
  • Type 2 reikt tot in het kraakbeen onder de stemplooien.
  • Type 3 reikt tot in de luchtpijp zelf, maar niet tot in de borstholte.
  • Type 4 reikt tot in de borstholte.

Oorzaak

Een larynx cleft is een aangeboren afwijking. Het is meestal niet erfelijk. Het komt vaker voor bij kinderen met een spleet in de lip, de kaak of het gehemelte (schisis) en kan in het kader van genetische syndromen voorkomen.

Symptomen en gevolgen

Door de larynx cleft verslikt uw kind zich steeds. Hierdoor kunnen benauwdheid en longontstekingen ontstaan. De spleet kan verschillen in lengte; hoe langer de spleet, des te ernstiger zijn de klachten.
Een korte larynx cleft hoeft soms niet te worden behandeld. Een langere spleet kan levensbedreigend zijn.

Wat wij voor u doen

Onderzoek en diagnose

De diagnose stellen we door middel van een kijkoperatie. Deze ingreep heet een laryngotracheoscopie. Ook beoordeelt een logopedist hoe het slikken gaat bij uw kind. Wij maken een speciale röntgenfoto en een slikvideo.

Behandeling

De behandeling heeft als eerste doel om verslikken te voorkomen. Dat kan door vloeistoffen dikker te maken. Soms kan uw kind niet zelf eten of  drinken vanwege de cleft. Uw kind krijgt dan voeding door een slangetje dat via de neus naar de maag gaat: een neusmaagsonde. Als uw kind zich blijft verslikken, moeten we met een operatie de cleft sluiten.

Tijdens de operatie maken we de larynx cleft dicht. Dit kan technisch een lastige operatie zijn en soms lang duren. Na de operatie moet uw kind vaak een of twee nachten op de intensive care blijven.

Wanneer uw kind lange tijd niet goed heeft kunnen slikken, heeft hij na het sluiten van de cleft misschien logopedie nodig. Kinderen met een larynx cleft blijven ook na de behandeling lang onder controle. Tot hun 18e komen ze eens in de paar jaar terug op het spreekuur van het Kinderluchtwegteam.

Met wie heeft u te maken?

Het Kinderluchtwegteam bestaat uit specialisten van keel-, neus- en oorheelkunde (KNO), intensive care, longziekten, heelkunde, thoraxchirurgie, logopedie en verpleegkunde, ondersteund door een doktersassistent.

Met de KNO-arts zult u het meeste contact hebben. De andere teamleden zijn afhankelijk van de situatie meer of minder in beeld.

Komt u hier voor een eerste bezoek?

Hoe bereidt u uw gesprek voor? En wat vertelt u uw kind? Alles wat u moet weten in een handig overzicht.
Bereid u voor